Bitwa nad Stones River

Bitwa nad Stones River

wojna secesyjna
Czas	31 grudnia 1862 – 2 stycznia 1863
Miejsce	Murfreesboro, (stan Tennessee)
Wynik	strategiczne zwycięstwo wojsk Unii
Strony konfliktu
Stany Zjednoczone Stany Skonfederowane
Dowódcy
William Rosecrans Braxton Bragg
Siły
Armia Cumberlandu 41 400 Armia Tennessee 35 000
Straty
Ogółem: 12 906 1 677 zabitych, 7 543 rannych, 3 686 w niewoli/zaginionych Ogółem: 11 739 1 294 zabitych, 7 945 rannych, 2 500 w niewoli/zaginionych
Położenie na mapie Tennessee miejsce bitwy
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych miejsce bitwy
35°52′48″N 86°26′06″W/35,880000 -86,435000

Bitwa nad Stones River lub inaczej druga bitwa pod Murfreesboro została stoczona w dniach 31 grudnia 1862 − 2 stycznia 1863 roku w stanie Tennessee i była kulminacyjnym punktem Kampanii Stones River na zachodnim teatrze działań amerykańskiej wojny secesyjnej. Wśród głównych bitew tej wojny wyróżniała się najwyższym odsetkiem strat po obu stronach. Mimo że nie przyniosła rozstrzygnięcia, Armia Unii odparła dwa konfederackie ataki, co zmusiło przeciwnika do wycofania się, podbudowując morale unionistów nadszarpnięte klęską poniesioną podczas I bitwy pod Fredericksburgiem i jednocześnie niwecząc nadzieje konfederatów na opanowanie środkowej części stanu Tennessee.

Unijna Armia Cumberlandu pod dowództwem generała-majora Williama Rosecransa wyruszyła 26 grudnia 1862 roku z Nashville, by zetrzeć się pod Murfreesboro z siłami Armii Tennessee generała Braxtona Bragga. 31 grudnia obaj dowódcy planowali uderzenie na prawe skrzydło przeciwnika, ale Bragg zaatakował pierwszy. Zmasowane natarcie korpusów Williama Hardee’ego i Leonidasa Polka było tak silne, że skrzydło dowodzone przez Alexandra McCooka nie wytrzymało i zaczęło się chwiać. Przed klęską Armię Cumberlandu uratowała uporczywa obrona dywizji Philipa Sheridana, po czym unioniści skrócili linie obronne opierając się na linii drogi do Nashville. Powtarzane ataki konfederatów były odpierane, przy czym szczególną rolę odgrywała pozycja Williama Hazena w tzw. „Okrągłym Lasku”. Bragg podjął jeszcze próbę przełamania pozycji unionistów siłami korpusu Johna Breckinridge’a, ale oddziały posuwały się zbyt wolno i ich wielokrotne uderzenia załamywały się.

Do ostatnich walk doszło 2 stycznia 1863 roku, kiedy to Bragg wydał Breckinridge’owi rozkaz uderzenia na wzgórza na wschodnim brzegu Stones River. Powitani ciężkim ogniem artylerii konfederaci ponieśli ogromne straty i musieli się cofnąć. Ostrzeżony, że Rosecrans otrzymuje posiłki, Bragg postanowił 3 stycznia odmaszerować na południe, oddając unionistom − już do końca wojny − panowanie nad Tennessee.